زارعی: برخی تولیدات شبکه خانگی مسموم کننده اند/ تبلیغات تلویزیونی مروج اشرافی گری است

جارستان-ایکنا؛کوروش زارعی، بازیگر سینما و تلویزیون، کم‌کاری نهاد‌های فرهنگی در ترویج ساده‌زیستی اسلامی در شرایطی است که رقبایی چون سینما و تلویزیون در این زمینه بسیار قدرتمند شده‌اند. ماهواره، فیلم‌های قاچاق و فضای مجازی، شرایط بسیار وخیمی را به وجود آورده‌اند که برای مقابله با آن باید تلاش بیشتری کرد. نحوه مقابله با وسایل ارتباطی جدید، به معنای نادیده گرفتن آن‌ها نیست و نباید فکر کنیم که می‌توانیم با تحریم آن‌ها به خواسته خود برسیم. این روش بار‌ها آزموده شده و هرگز جواب نداده است، اما نمی‌دانم چرا عده‌ای هنوز دوست دارند آن را بیازمایند!

مدیر مرکز هنر‌های نمایشی حوزه هنری تصریح کرد: دشمنان این انقلاب، یک‌بار راه نظامی را علیه این مردم امتحان کرده، اما نتیجه نگرفته‌اند، برای همین به جنگ فرهنگی پرداختند، درحالی‌که ما فکر می‌کنیم راه‌حل مقابله با هجمه فرهنگی آنها، همان راه‌حل قبلی یعنی برخورد فیزیکی است که در گذشته به‌واسطه آن پیروز شده بودیم.

بازیگر سریال «کیمیا» متذکر شد: در حوزه فرهنگی باید الزامات لازم را رعایت کرد. برای مثال در فرهنگ ملی و دینی ما، احترام به پدر و مادر از اهم واجبات است. این تأکید را در بسیاری از فیلم‌ها و سریال‌ها نمی‌بینیم. همین مسئله باعث شده که در خانواده‌ها سختی و ناملایمات فراوانی دیده شود. همچنین در رفتار‌های بین همسران در آثار نمایشی می‌توان معضلاتی را مشاهده کرد.

  تأکید سیما بر زندگی اشرافی

بازیگر سریال «یوسف پیامبر(ع)» با نقد اشرافی‌گری در برخی سریال‌های تلویزیونی ابراز کرد: در برخی آثار زندگی‌ای را می‌بینیم که بخش عمده‌ای از کشور با آن غریبه هستند. این معضل اشرافی‌گری است که هیچ نشانی از ساده‌زیستی در آن نیست. آدم‌ها در این تولیدات، ماشین‌های گرانقیمت سوار می‌شوند و در خانه‌های آنچنانی زندگی می‌کنند! چند درصد از مردم اینطورند که حجم زیادی از فیلم‌ها و سریال‌ها به آن می‌پردازند؟ نکته تأسف‌آورتر اینکه وقتی قرار است طبقه متوسط را هم نشان دهیم باز هم نوعی اشرافی‌گری مشاهده می‌شود. این موضوع را در نوع غذا خوردن آن‌ها هم می‌توان دید!

مدیر مرکز هنر‌های نمایشی حوزه هنری ادامه داد: گاهی مواقع، نشان دادن اشرافی‌گری در سیما در راستای نقد آن است، اما متأسفانه این ویژگی را در اکثر ‌چنین آثاری نمی‌بینیم. در این آثار زندگی مطلوب و آرمانی شکلی از زیستن است که در آنها وسایل گران‌قیمت دیده شود. تبلیغات بازرگانی تلویزیون را نگاه کنید. آیا آنچه می‌بینید منطبق بر ساده‌زیستی است یا در آن اشرافی‌گری را مشاهده می‌کنید؟

  نمایش ویژه تجمل‌گرایی در شبکه نمایش خانگی

دبیر جشنواره تئاتر بچه‌های مسجد با بیان اینکه شبکه نمایش خانگی بدون نظارت رها شده است، گفت: نوع تجمل‌گرایی که در تولیدات نمایش خانگی می‌بینیم به ‌اندازه‌ای شدید است که این سؤال به وجود می‌آید که آیا فرد یا نهادی بر این آثار نظارت ندارد؟ برخی از آثاری که در این حوزه تولید می‌شود برای خانواده سم است و متأسفانه بازویی که باید مروج فرهنگ ایرانی ـ اسلامی باشد، خود وسیله‌ای برای تخریب شده است.

زارعی در پاسخ به اینکه آیا ساده‌زیستی به معنای توجه به فقر است؟ توضیح داد: این دو اصلاً به هم ربطی ندارند. امام جعفرصادق(ع) به لحاظ ظاهر آراسته بود. یکی از یارانش از وی درباره دلیل این مسئله پرسید. ایشان جواب دادند برای الگو بودن چنین پوششی دارند، اما این مسئله ربطی به تجمل‌گرایی نداشت. در حقیقت ساده‌زیستی آن است که با وجود تمکن مالی، فرد طوری زندگی کند که در آن اسراف نباشد و تنها نیاز‌های خانواده مدنظر قرار گیرد. اگر ساده‌زیستی ملاک شود دیگر هیچ همسا‌یه‌ای از همسایه خود غافل نخواهد ماند، ولی متأسفانه این موضوع مدت‌هاست نادیده گرفته شده است.   عملکرد حوزه هنری را در اشاعه ساده‌زیستی را منطبق با آموزه‌های ایرانی و اسلامی توصیف کرد و گفت: تمام اقداماتی که در حوزه هنری صورت می‌گیرد باید همسو با فضای اسلامی کشور است. چندین بار در زمان دولت آیت‌الله هاشمی رفسنجانی پیش آمد که حوزه هنری در وزارت ارشاد اسلامی ادغام شود، چون به عقیده برخی‌ها موازی‌کاری پیش‌آمده بود، اما مقام معظم رهبری اجازه این کار را صادر نکرد. دلیلش این بود که حوزه هنری به لحاظ مفهومی، ساختاری و فرهنگی، رسالت دیگری داشت. در این راستا سبک زندگی ایرانی ـ اسلامی و ساده‌زیستی از جمله موضوعاتی هستند که جزء وظایف حوزه هنری برای تبلیغ محسوب می‌شوند.

وی در پایان گفت: مثال روشن در این رابطه به نقاط اختلافی برمی‌گردد که بعضی مواقع بین سینما و حوزه هنری پیش می‌آید. از دیدگاه وزارت ارشاد برخی آثار سینمایی به لحاظ مضمونی، مخالفتی با سبک زندگی اسلامی ندارد، ولی حوزه هنری با توجه به معیارهایش، اجازه نمایش آن فیلم‌ها را در سینما‌های خود نمی‌دهد، چون می‌داند آن تولیدات منطبق بر الگو‌های اسلامی نیستند. همچنین، حساسیت‌های حوزه هنری به ‌تنهایی جوابگو نیست. برای همین وقتی در رفتار جوانان  دقت می‌کنیم متوجه می‌شویم آن‌چنان‌ که باید الگوسازی موفقی صورت نگرفته است.